بررسی کیفیت هوای داخل منازل مسکونی منطقه 1و5 شهر تهران از نظر ذرات معلق هوا

رشد جمعیت، توسعه شهرنشینی و تغییر در روش زندگی مردم موجب بروز مشکلاتی، از جمله آلودگی های محیط زیست شده است. امروزه شهرهای بزرگی مثل تهران با مشکلات زیادی از جمله آلودگی هوا که روز به روز افزایش می‌یابد مواجه هستند. مطالعه آلودگی هوا شامل بررسی مشخصه های کیفیت هوا در محیط های بسته و باز است. از آنجایی که بخش اعظم زمان مردم در منازل و فضاهای بسته سپری می‌شود، توجه به کیفیت هوای داخل وشناسایی عوامل آلوده کنندة هوا در چنین محیط هایی دارای اهمیت ویژه ای می‌باشد. ذرات معلق هوا یکی از مواد آلاینده هواست که آثار بهداشتی متعددی، نظیر آلرژی را برای سلامت انسان به دنبال داشته و در تحقیق حاضر مدنظر قرارگرفته است.بدین منظور میزان غلظت این آلاینده در منازل مسکونی 1و 5 شهرداری در 20ایستگاه (موقعیت اندازه گیری در منازل مسکونی ) مورد سنجش و بررسی قرارگرفته است. براساس اندازه گیری های انجام شده، به طور کلی میزان ذرات معلق(PM10) در ایستگاه های مجاور خیابان بیش از ایستگاه های داخل کوچه در هر دو منطقه بوده است. میانگین غلظت ذرات معلق (PM10) در ایستگاه های تعیین شده در منطقه 5 بیش از منطقة 1 بوده است. میزان ذرات معلق (PM10) در ایستگاه‌های تعیین شده در منازل مسکونی یک طبقه از طبقات دیگر بیشتر بوده است.. در دو منطقه مذکور مقادیر ذرات در دو اندازه 5/2 و 1 میکرون ارزیابی شده که مقادیر مربوط وجود ارتباط معنی دار بین PM10 و PM2.5 و PM1 را مشخص کرده است، به نحوی که هنگامی که مقادیر PM10 بالا بوده، مقادیر PM2.5 و PM1 نیز بالا بوده و بیشترین غلظت مربوط به ذرات با اندازة 1 میکرون و کمترین غلظت مربوط به ذرات با اندازة 1 میکرون بوده است. روش های کنترل آلاینده مذکور شامل کنترل منابع تولیدکنندة ذرات، تهویه مناسب، پاکیزه نگه داشتن منازل، استفاده از تجهیزات مناسب برای بهبود کیفیت هوای داخل منازل، حل کردن مشکلات طراحی و ساخت و نگهداری ساختمان است.